Hiçbir zaman, hiçbir durumda tek bir doğrunun varlığına inanan insanlardan olmadım. Hakkında çok asılıp kesildiğine, değil çokça parçaya; ikiye bile bölünemediği anlara çok tanık oldum, birçok kişi tarafından tartışmasız sahiplenilmesini şaşkınlıkla izledim ama bunların hiçbirine rağmen doğruyu "bir"den ibaret görmedim.
Çünkü bana göre farklı doğrular tek bir potada eriyebilir, ikisinin, üçünün beşinin karışımından bambaşka renkler doğabilir, araya saygı ve hoşgörüyü ekledi mi tadından da yenmezdi... Tatsız tuzsuz geçen şu günlerde bu inancıma daha sıkı sarılmak istedim. Bu yüzden de biraz pembeden, biraz maviden biraz da Thomas More'dan güç aldım. Kendimi iyi hissettirecek şeyler bulmaya çalıştım ki sanki doğru da yaptım :o
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder