KOZMETİK | SÜR KAPAT

Hafta ortasından herkese merhaba! Bugünkü yazının konusu benim için makyajın olmazsa olmazları olan göz altı kapatıcıları. Aslında benim favorilerim belli ancak yine de bu konuda farklı ürün denemelere doyamadığımdan, her birinde ayrı hoşuma gidecek şey de -sanırım aradığım için- bulduğumdan bu bölme daha çok kalabalıklaşacak gibi :O

MAC Studio Finish Concealer

İlk sırada MAC Studio Finish Concealer var. Aslında bu ürünü alırken MAC'teki süper ilgili (!) makyaj artisti sağ olsun renkte epey yanıldım. Bu renk NW 25 tonu vebenim cildimden yaklaşık üç dört ton koyu. Çok bronzlaştığım ender zamanlar dışından kendisini corrector olarak kullanıyorum. Hele ki bir de uykusuzsam göz altlarımdaki renk bozukluklarından en ufak iz dahi bırakmıyor. Bu arada kuru ciltler için biraz zor bir ürün. Çok iyi bir nemlendiriciyle kullanılması gerekiyor.

Clarins Eclat Minute Instant Light

İyi uyuduysam, göz altlarımda yoğun değil yok gibi hafif bir örtücülük istiyorsam elim direk bu ürüne gidiyor. Günlük makyajlarımda sıkça kullandığım bu aydınlatıcı&kapatıcı örtücülük anlamında ortanın altında diyebilirim. Ama benim de en çok bu yapısı hoşuma gidiyor. O incecik yapısıyla çizgilere asla dolmamasına da bir sürü kalp. <3 

Maybelline Affinitone Concealer

Bu kapatıcıyı alırken amacım kapatıcı bölmeme uygun fiyatlı bir seçenek de eklemekti. Bendeki rengi Nude Beige ve kendisini seviyorum. Ama asla correctorsuz kullanılmıyor. Yalnız başına uyguladığımda göz altlarımdaki kusurları daha çok göze batırıyor ama corrector ile de harikalar yaratıyor. Tabii likit yapısı ve göz çevresini de bu sebepten yormuyor olması nedeniyle. Ah bir de çizgilere dolmasa! Pudrayla sabitleyenler için sorun yok belki ama ben o olayı sevmiyorum. Göz altıma pudra kullanmaktan hoşlanmıyorum.

Nars Radiant Creamy Concealer

İşte buna bayılıyorum! Ve bu nedenle ikinci tüpüm de neredeyse bitmek üzere. Şu sıralar hafif bronzlaştığım için bendeki rengi Vanilla cildime açık kalıyor. Ve Radiant Creamy kapatıcı, sanırım yazı, teri, sıcağı hiç sevmeyip bunlar azıcık üstüne gidince kusma yapıyor. Olsun varsın; ben bu üç aylık nazına katlanıyorum. Çünkü bu özelliğinin dışında, o kadife dokusu, kapatıcılığı, kalıcılığı şahane!

MAC Prolongwear Cencealer

Biz bu efsaneyle şu yazıda bahsettiğim gibi biraz geç tanıştık. Kendisini alırken biraz endişeliydim çünkü kuru bir cildim vardı ve söylenen çoğu şeye göre bu ürün kuru cilde etmediğini bırakmıyordu. Şu açıdan doğru; çok iyi bir göz çevresi nemlendiricisiyle kullanılması gerekiyor. Ben Kiehl's Avakadolu Göz Kremi ile kullanıyorum ve çok memnunum. Çizgilere dolma asla yok, kalıcılık sabah ilk sürdüğünüz gibi, kapatıcılık deseniz göz altınıza dair ser veriyor sır vermiyor. Ben NW 20 rengini kullanıyorum ama kışa doğru sanırım NW 15'e geçerim. 

İşte benim  sevdiğim ve elimin sürekli gittiği kapatıcılar bu şekilde. Siz hangilerini severek kullanıyorsunuz?

Herkese çokça sevgiler.

Devamını Oku

LIFESTYLE | 27

Tam 27 sene önce, sıcacık bir Temmuz ayında doğdum. Tarihler 20 Temmuz 1988'i gösteriyormuş ki sıcacık anne karnını çok sevdiğimden olacak, ilk geldiğimde pek ses seda etmeyip sonra yamacından ayrılmadığım annemin ilk annelik heyecanı, hep bir kızı olsun isteyen babamın ilk göz ağrısı oldum.

Şükürler olsun ki hep çok sevildim. Geniş bir ailem vardı. Daralmayıp giderek genişleyen bir sevgi çemberi içinde büyüdüm. Üç sene sonra ise şimdiye kadar hayatta olmaktan en mutlu olduğum şeydim; artık abla da olmuştum. Dünyanın en güzel kardeşiyle, paylaşmayı, korumayı, güvenmeyi, kavga ettikten beş dakika sonra hiçbir şey olmamış gibi devam etmenin güzelliğini öğrendim. Onu yeri geldi arkama aldım her şeyden sakındım, yeri geldi korktum önümde durmasını istedim, ama yanı başımdan bir dakika bile ayırmadım. 

Duygusaldım, detaycıydım, hassastım. Konuşmayı, okumayı, yazmayı hep sevdim ve hatta tüm bunlarla hayli erken tanıştım. Daha bir buçuk yaşında ana haber bültenlerini kaçırmayan, ülkenin kabinesini, dünya ülkelerinin devlet büyüklerini takip edip hepsinin ismini sırayla saymak gibi ilginç merakları olan, beş yaşında da okumayı ve yazmayı sökmüş bir kız çocuğuydum. Zaten  her yaşımda da en çok bu şekilde "ben" oldum. Anlatarak, okuyarak, hele ki bir de yazarak.

Güzel arkadaşlar biriktirdim. İçlerinden bazılarını hayatın bana hediye ettiği kardeşler olarak benimsedim. Bazen bana güç olmalarını, bazen "hadi yaparsın"ım olmalarını, bazen sadece dinlemelerini, bazen de acımasız da olsa eleştirenim olmalarını istedim. Zira kabuklarımı en çok onlara kırmıştım. Ve bana hayal ettiğimden fazlası olan güzel dostluklarını verdikleri için onlara hep teşekkür ettim.

Ve aşık oldum. Yaklaşık yedi senedir birbirinden tamamen farklı iki insanın aslında nasıl "bir" olabileceğinin güzelliğini yaşıyorum. Birbiri söz konusu olduğunda akan suları durdurabilecek, hayatta en önemli kararları beraber alabilecek, en keyifli şeyleri beraber yapabilecek, en zor şeyleri beraber aşabilecek "iki"nin diğer yarısı olduğum için, çokça şımartılıp ayaklarım yerden kesilecek kadar sevildiğim için kendimi şanslı hissediyorum.

Her sabah nefes aldığıma şükrederek başladığım günleri bazen çok mutlu, bazen "keşke" diyerek, bazen dipsiz bir kuyuyu durmaksızın sadece ben kazacakmışım gibi umutsuz, bazen heyecandan yerimde duramayarak bitiriyorum. Bazen devamını getiremiyorum, bazen kurduğum hayallerin içimde yarattığı ışığa olanca kalbimle inanıp peşinden gidiyorum. Bazen soluksuz kalsam da olanca gücümle koşuyor, bazen sadece izliyorum.

Defolarımı, sabırsızlıklarımı, heyecanımı, gürültülü halimi, ucu bucağı olmayan hayallerimi; hepsini beni ben yaptıkları için çok seviyorum. 27 pek çok şeye gebe ve ben getireceği güzellikler için şimdiden sabırsızlanıyorum. İyi ki doğdum diyebiliyorum. Gri günlerim için bu güzelliklerden güç almayı planlıyorum. Ve aslında hayattan da çok şey istemiyorum.

Her şeyden önemlisi ben kendi mutluluğuma giden yolu bence buldum. Ve sağlıkla, inançla, sevdiklerimle, hayat ışığımı hiç kaybetmeden tüm kalbimle orada olmak istiyorum. Daha fazlasını değil. Ve bence 27 de bu dileklerime kulak verip bana uğur ve şans getirir...

Devamını Oku