BEN HALİ | Cumartesi motivasyonu

Hafta sonu en çok kendimize kalınca, iş güç, kurs vs. başına musallat olmayınca güzel değil mi... Ben de aynen böyle düşünenlerdenim. Cumartesi ya da pazar piyangodan bunlardan biri çıkınca yüzü düşenlerdenim. Ama işte dün tüm bu düşüncelerimin aksine moduma zirve yaptıran bir eğitimdeydim. 

Fotoğrafta gördüğünüz beşli dikkatinizi çekti mi? Özbilinç, özyönetim, özmotivasyon, hayal gücü ve vicdan. Eğitimden bana kalanlar arasında işte bunlar nitelikli ve başarılı bir hayat için en elzem olanlarmış. Mesela istemediğimiz şeyleri dahi yönetenler özbilinç ve özyönetimmiş. Adım attıran ve dağılınca toparlayana özmotivasyon deniyormuş. Belki farkında bile olmadığın gücün adı da aslında hayal gücüymüş. Ve hepimizde olduğuna inandığım en hassas terazimiz de tabii ki vicdanmış. 

Olsun diye çok yürekten dilediğimiz şeyler olur sonra bazen. Ve o zamanlarda içimizdeki yoğun coşkudan nereden başlayacağımızı bile bilemeyiz. O coşkuyu mesela hiç yabana atmamak lazımmış. Çünkü istenileni başarmaya giden yolda arzunun payı %85'miş. Tabii ki arzu çok önemli ama yeterli değilmiş. Bilgi-beceri ikilisi de pastadan %15 pay kapmış. 

Olumlu sözcüklerin gücü de mesela her zaman daha fazlaymış. Bu 'hayata pembe gözlüklerle bakıyoruz hepimiz Polyanna'yız' şeklinde değil de daha kontrollü ve bulunduğun koşulla uyumlu bir şekilde uygulanırsa sonuç verirmiş. Misal 'bunu alamam' değil de 'şu kadarını alabilirim' demek daha etkiliymiş.

Her güne çok güzel geçeceğine inanrak başlanmalıymış. Bu bilinç altından güzel anları çıkarır günün zorluklarını da bu şekilde daha iyi kotarabilmemizi sağlarmış.

Mesela ben de bunu ilk eğitimden çıkınca denedim, işe yaradı :) Yakın zamanda evlenen kardeş gibi dostum İrem'le geçen gün zaten kötü olamazdı ama o kadar öğrendiklerimin de bir uygulama alanı olsun değil mi :p

Ayrı şehirlerde olduğumuzdan özlem zaten tavandı, konuşulacak şeyler küçük bir dağ olmuştu ve sohbet koyulaştıkça koyulaştı. Sanırım gün sonunda sadece fotoğraf çekmek için ara verdik, onun da bir kısmını büyük bir sabırla(!) İrem'in eşi Ulaş yaptı. Sonra baktı baş edemiyor, bizi kendi halimize bıraktı. :)

Gece modundan dolayı biraz bulanık fotoğraflar çook keyifli akşamın sonundan. Bu da final fotoğrafımız. Resimdeki evliyi bulun :p

Herkese mutlu bir pazar ve çok güzel geçeceğine inandığı şahane bir hafta dileğiyle! :)

Hoşça kalın...