Şimdi söyleyeceğim şeyi 90'larda çocuk olanlar daha iyi anlayabilir. :) O zamanlar sabahın kör saati uyanıp çizgi film izlemek diye bir şey vardı. Neredeyse gün aydınlanınca uyanılır, ekmek arası peynir-kola, akşamdan kalmış yaş pasta, cips, çikolata vs. atışıtırarak tüm kahvaltı klasikleri yer ile yeksan edilir, Tom ve Jerry, Temel Reis, Power Rangers keyfi yapılırdı. :)
Renkli mi renkli bir dünyada, hayli hızlı akan bir zaman diliminde hayal karakterlerin gerçek hayatı temsiliydi o çizgi filmler. Hem gerçek hem hayal; aslında zor bir denge ama biz şanslı çocuklardık ve o çizgi filmlerle büyüdük.
İşte bu roman da o çizgi filmler tadında bir roman olmuş. Karakterler hayal ürününün dibi. Ama aslında bir o kadar da aramızdalar. Romanda yaşananlar olağanüstülükte zirve yapmış. Ama aslında bir o kadar da gündelik rutinlerimiz arasındalar.
Kapağındaki yanar dönerli ekranla ve her okuduğumda altını defalarca çizmek isteyeceğim cümlelerle Murat Menteş son zamanların en okunası romanlarından birini yazmış. Yazının başlığı da yine o çok sevdiğim cümlelerinden biri oldu. Şimdi ben susayım kitaptan bazı altını çizdiklerim konuşsun. Okuyacak kitap arayanlara da naçizane tavsiyem; Ruhi Mücerret aklınızın bir köşesinde değil, en unutmayacağınız yerinde bulunsun!
"...Bir insan acıdan delirdiğinde, diğerleri onun acısını değil, deliliğini görürler."
"...Ben ne söylüyorum tamburum ne çalıyor. Hayat bir insanın duası, diğerinin şükrüne gelince canlanırdı hani?"
"...Bir davranışla ilgili olarak "Asla yapmam" dediğimde, tam da öyle davranmama varan bir geri sayım başlıyor."
"...Ölümden dönmüştüm. Fakat hayata değil."
"...Olaylara hep aynı açıdan bakarsan gerçek kararır."
"...Para tüm kötülüklerin şefkatli anasıdır. Burada para konuşur."
"...Hayat satrancın aksine şah-mattan sonra da devam eder."
"...Alınyazının altına imzanı atamazsın."
"...Eşi bulunmaz biri 'içimizden biri' değildir."
"...' İki buz küpünü birbirine vurarak ateş yakmak' diye birşey olmasaydı ben icat ederdim."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder