Dışarısı bembeyaz. Her şey daha bir pırıl pırıl oldu sanki. Çünkü beyaz kattı her şeye olanca masumiyetini... Böyle zamanlarda sizin de içiniz yumuşamaz mı... Siz de olmaz mısınız ipek gibi, kar gibi.
Donduran soğuk havaya rağmen karın hatrı için ben böyle hissediyorum. Bembeyaz yaptıklarıyla benim de içimdeki bembeyazlara dokunduğu için. O beyazlardan dem vurma vakti modunda olduğum için.
Tarifi yapılamayan ancak yaşandıkça hissedilen en beyaz duygudur bende dost. Ya da çokça söylendiği gibi seçilmiş kardeş. Anlatmaya değerdir. Güzeldir.Ender olduğu için çok da özeldir. Acemiliğindir bir nevi. Cesur yüreğindir, temiz yüreğindir.
Çocukken paylaştığın çikolatada, ergenlikte devlet meselesi sandığın sırlarında, isyanlarındadır. Bazen kimseye anlatamadıkların, bazen aşkların, bazen gözyaşların, bazen de kahkahalarındır.
Bir bedenin en sarsılmayan yerindedir... Dağ gibi engelleri dağ gibi bir omuza yaslanarak aştığındır. Emek verdiğindir. İlmek ilmek hayatının her alanına korkmadan işlediğindir..
Bazen paylaştığın bir paket bisküvidedir. Bazen de krallar layık sofrada... O güzel sohbetlerle her ikisi de ballandıra ballandıradır sonuçta... Uzak olmaktır kıskançlığa, hasetliğe, kötü her duyguya.. Güvenmişsindir, kendinden bilmişsindir, çok sevmişsindir zira...
Ortaksındır dostla.. Sevinçlerin ortak, üzüntülerin ortak, heyecanların, endişelerin, gelgitlerin, ümitlerin... Her ne varsa işte beklediğin. Hiçbir zaman tek kişilik olmaz bu duygular. Eğer gerçek bir dost varsa yanıbaşında.
Tek değilsindir. Sahte kalabalıklar içinde yer almayacak kadar şanslısındır. Çünkü tüm sahteliklere rağmen gerçeklerin vardır. Kalıcıdır onlar. Yeri ayrıdır.
Var mı sizin de böyle dostlarınız... Canınız bildiğiniz, seçtiğiniz kardeşleriniz var mı? Yaslanabiliyor musunuz... Aldığınız güçle taşıyadabiliyor musunuz... Çifte mutluluklar duyabiliyor musunuz... Yeri geldiğinde çifte üzülecek kadar da cesur musunuz...
Kendinizden başka biriyle de gurur duyabiliyor musunuz... Söz konusu dost olunca içinizde 'ben'i yok edebiliyor musunuz.. 'Seni beni mi var' diyebiliyor musunuz birilerine...
Eğer varsa böylesi bırakmayın n'olur. Sıkıca sarılın, ağlayın, gülün, gerekirse içerleyin, gerekirse kızın. Ama bırakmayın.
Benim de var böyle dostlarım. Sayıları az evet. Ama kıymetleri anlatılmaz. Beyazlar onlar. Dışarıdaki kar gibi tıpkı. Sıradan her şeyi, herkesi unutturacak renkteler. Kar gibiler. Kar gibi temiz, kar gibi bembeyaz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder